belofte maakt schuld
gemeente heeft weinig aandacht voor Lansingerlanders met schulden
Het is zeer onwaarschijnlijk dat de gemeente Lansingerland genoeg doet om het aantal huishoudens met schulden naar beneden te krijgen. Dat komt vooral omdat maar weinig Lansingerlandse schuldenaren worden bereikt met hulp. Bovendien heeft de gemeente nauwelijks informatie over het aantal inwoners met schulden, over de resultaten en de uitval van de hulptrajecten en over de cliënttevredenheid. Daarom kan ze vervolgens ook niet goed bijsturen als er iets mis gaat. Het onderwerp schuldhulp heeft te weinig bestuurlijke prioriteit gekregen in de gemeente. Dit en meer concludeert de rekenkamer in haar rapport ‘Belofte maakt schuld. Onderzoek naar schulddienstverlening.’
In Lansingerland wonen naar schatting zo’n 1.200 huishoudens met problematische schulden. De gemeente is verantwoordelijk voor hulp aan deze huishoudens. Zij heeft het technische deel van schuldhulpverlening neergelegd bij een professionele aanbieder. Deze helpt schuldenaren een afbetalingsregeling te treffen en uit te voeren. Daarnaast geven twee vrijwilligersorganisaties en een welzijnsorganisatie schuldenaren hulp bij schulden. Dat is hulp bij het ordenen van de administratie en coaching naar gezond financieel gedrag.
De laatste jaren meldden volgens de beschikbare cijfers steeds slechts zo’n 180 Lansingerlandse huishoudens zich aan voor schuldhulpverlening en / of hulp bij schulden. Dat betekent dat slechts 15% van de doelgroep hulp kreeg. Dit is, ook vergeleken met resultaten in andere gemeenten in de regio, heel erg weinig. De gemeente heeft bovendien nauwelijks zicht op hoeveel mensen aan het begin of tijdens het trajecten uitvallen of waarom dat gebeurt. Ook is er te weinig hulp is voor schuldenaren met ‘zware’ problematiek: mensen ernstige andere problemen of met heel acute schuldproblemen zoals dreigende huisuitzetting. Verder heeft de gemeente verschillende in haar beleidsplannen voorgenomen maatregelen niet of nauwelijks uitgevoerd, zoals het verbeteren van de afstemming tussen de uitvoerders, het bekender maken van schuldhulp onder de inwoners en het uitbreiden van het vroeg-signaleringssysteem voor schulden. Bovendien weet de gemeente weinig over hoe inwoners de hulp van al deze organisaties ervaren. Ten slotte werken de beleids-adviseurs schuldhulpverlening met een zeer incompleet dossier. Alles bij elkaar toont het college dat het thema schuldhulpverlening weinig bestuurlijke prioriteit heeft.
De rekenkamer beveelt het college onder meer aan het bereik van de schulddienstverlening sterk te vergroten. Het college neemt alle aanbevelingen over, waarvan één gedeeltelijk en de rest geheel.
media
